We zijn toch geen... ( Debuut en Winst!)
Door: Frank en Lisanne
14 November 2010 | Liechtenstein, Triesenberg
Oja. Er wordt hier (een soort van) Duits gepraat, dus zijn we officieel WEL geklasseerd als Duitsers en DUSSSS zijn tijdens de wedstrijden de koren, liederen en andere klapjes dingetjes en dergelijke niet van de lucht. Voor de niet volleyballers onder ons: Duitse volleybalsters staan erom bekent dat ze, tijdens een wedstrijd, hun team luidkeels aanmoedigen met liedjes, klapjes, en dat soort dingen. Vooral de dames. In Nederland gebeurt dit ook wel, en dan zijn er wel eens cynici die roepen "Hou op hoor, we zijn toch geen Duitsers!!"
Dat is toch wel de eerste gedachte die bij mij (Lisanne) opkwam tijdens mijn debuut gister als officiele speelster van VBC Galina D1. Wat een varieteit aan liedjes! Gelukkig had ik als buitenlander een excuus om niet alle liedjes mee te doen ;) Alhoewel ik het in NL soms best gezellig vind om wat te roepen aan de kant, was dit toch wel even van een heel ander level!!
Maargoed, back to business. Zoals de titel al aangeeft is er afgelopen weekend een debuut gemaakt en is er gewonnen, alleen gingen die 2 helaas niet samen. Lisanne heeft dit weekend voor het eerst in het veld gestaan voor haar nieuwe club en dat was toch nog wel even wennen. 2-1 achter in sets, in een tot dan toe wat teleurstellende wedstrijd.. En dan de 4e set erin om de wedstrijd te doen kantelen. Ondanks een dosis enthousiasme is dat niet gelukt en was een 3-1 verlies een feit. De vrouwen staan dus nog immer punktlos onderaan in de competitie...
Er is wel protest aangetekend, dus wellicht mogen we de wedstrijd vanaf halverwege de eerste set overspelen!
Maaaarr er was wel winst dit weekend!!
Heren 1 moest aantreden tegen de nummer 2 van de ranglijst.. In een dijk van een wedstrijd waarin iedereen fantastisch speelde werd er 3-0 gewonnen!! Frank zal daarover even verder tikken :)
Eerste winst voor vbc Galina h1!
Jaja na 9 verliespartijen op rij hebben we eindelijk gewonnen. We moesten gister om 18h na de dames aantreden tegen de nr. 2 Anwild. Volgens mijn coach Ralf een zeer goed team met goede middenaanvallers. Kom ik de zaal binnen zie ik louter mannetjes van rond de 1.90 m. Dus ik vragen: Waar zijn die middenaanvallers, wijst hij doodleuk 2 van de kleinste spelers aan! Schijnt hier normaal te zijn dat spelers klein zijn maar wel lekker springen. Ik ben overigens ook gewoon de grootste van mijn team dus dat zegt ook wel genoeg aangezien ik in Nederland tot de grijze middenmoot behoor. Na een heftig teamgesprek tijdens de donderdagtraining had ik aangegeven dat we meer moesten vechten meer moesten uitstralen. Iedereen was het gelukkig met mij eens, want wie ben ik nou om na 2 potjes en 1 weekje Liechtenstein even te komen vertellen hoe het zit. Eigenlijk is de wedstrijd alleen maar eenrichtingsverkeer geweest, wij domineerden en Anwild leek wel de nr. laatst van de ranglijst en wij de nummer 2. Iedereen speelde supergoed en ik kon me goed onderscheidden met wat leuke acties, een super gevoel. Na het laatste punt was de ontlading ook zeer groot bij de mannen, iedereen grote mond over hoe goed we zijn, kampioenschap, foutje in de uitslagen etc. Daarna gezellig met z'n allen wat wezen eten en het eten werd gewoon even betaald voor me. Helemaal te gek dus, je komt hier natuurlijk heen voor het volleybal en de club betaald ook geld voor je onderkomen en dan wil je dit natuurlijk ook waarmaken. Het geeft zo'n enorm groot gevoel als dit lukt en dat de mensen voor je klappen op de tribune en je overal complimenten krijgt.
Naast het volleybal is het leven hier heerlijk, ik kan me supergoed concentreren op mijn studie (nog 1 hoofdstuk en de conclusie, ja pap en mam het gaat hard na al die jaren) en is het heel leuk om te zien hoe onze Duitse taal vooruit gaat. Verder ga ik vanaf volgende week ook de jongens onder 19 jaar training geven en blijf ik Edwin assisteren bij de jongens onder 14 jaar. Zo krijg ik nog meer contacten binnen de club en verdien ik ook nog wat geld. Vanmiddag gaan we even richting Vaduz om bij een cafe te vragen naar de mogelijkheden voor Lisanne om daar te werken.
OJA...en we hebben een bed!! Het luchtbed was eergister gesneuveld en we slapen sinds vannacht op een heerlijke slaapbank!
Life is good! Tot de volgende keer!
Dat is toch wel de eerste gedachte die bij mij (Lisanne) opkwam tijdens mijn debuut gister als officiele speelster van VBC Galina D1. Wat een varieteit aan liedjes! Gelukkig had ik als buitenlander een excuus om niet alle liedjes mee te doen ;) Alhoewel ik het in NL soms best gezellig vind om wat te roepen aan de kant, was dit toch wel even van een heel ander level!!
Maargoed, back to business. Zoals de titel al aangeeft is er afgelopen weekend een debuut gemaakt en is er gewonnen, alleen gingen die 2 helaas niet samen. Lisanne heeft dit weekend voor het eerst in het veld gestaan voor haar nieuwe club en dat was toch nog wel even wennen. 2-1 achter in sets, in een tot dan toe wat teleurstellende wedstrijd.. En dan de 4e set erin om de wedstrijd te doen kantelen. Ondanks een dosis enthousiasme is dat niet gelukt en was een 3-1 verlies een feit. De vrouwen staan dus nog immer punktlos onderaan in de competitie...
Er is wel protest aangetekend, dus wellicht mogen we de wedstrijd vanaf halverwege de eerste set overspelen!
Maaaarr er was wel winst dit weekend!!
Heren 1 moest aantreden tegen de nummer 2 van de ranglijst.. In een dijk van een wedstrijd waarin iedereen fantastisch speelde werd er 3-0 gewonnen!! Frank zal daarover even verder tikken :)
Eerste winst voor vbc Galina h1!
Jaja na 9 verliespartijen op rij hebben we eindelijk gewonnen. We moesten gister om 18h na de dames aantreden tegen de nr. 2 Anwild. Volgens mijn coach Ralf een zeer goed team met goede middenaanvallers. Kom ik de zaal binnen zie ik louter mannetjes van rond de 1.90 m. Dus ik vragen: Waar zijn die middenaanvallers, wijst hij doodleuk 2 van de kleinste spelers aan! Schijnt hier normaal te zijn dat spelers klein zijn maar wel lekker springen. Ik ben overigens ook gewoon de grootste van mijn team dus dat zegt ook wel genoeg aangezien ik in Nederland tot de grijze middenmoot behoor. Na een heftig teamgesprek tijdens de donderdagtraining had ik aangegeven dat we meer moesten vechten meer moesten uitstralen. Iedereen was het gelukkig met mij eens, want wie ben ik nou om na 2 potjes en 1 weekje Liechtenstein even te komen vertellen hoe het zit. Eigenlijk is de wedstrijd alleen maar eenrichtingsverkeer geweest, wij domineerden en Anwild leek wel de nr. laatst van de ranglijst en wij de nummer 2. Iedereen speelde supergoed en ik kon me goed onderscheidden met wat leuke acties, een super gevoel. Na het laatste punt was de ontlading ook zeer groot bij de mannen, iedereen grote mond over hoe goed we zijn, kampioenschap, foutje in de uitslagen etc. Daarna gezellig met z'n allen wat wezen eten en het eten werd gewoon even betaald voor me. Helemaal te gek dus, je komt hier natuurlijk heen voor het volleybal en de club betaald ook geld voor je onderkomen en dan wil je dit natuurlijk ook waarmaken. Het geeft zo'n enorm groot gevoel als dit lukt en dat de mensen voor je klappen op de tribune en je overal complimenten krijgt.
Naast het volleybal is het leven hier heerlijk, ik kan me supergoed concentreren op mijn studie (nog 1 hoofdstuk en de conclusie, ja pap en mam het gaat hard na al die jaren) en is het heel leuk om te zien hoe onze Duitse taal vooruit gaat. Verder ga ik vanaf volgende week ook de jongens onder 19 jaar training geven en blijf ik Edwin assisteren bij de jongens onder 14 jaar. Zo krijg ik nog meer contacten binnen de club en verdien ik ook nog wat geld. Vanmiddag gaan we even richting Vaduz om bij een cafe te vragen naar de mogelijkheden voor Lisanne om daar te werken.
OJA...en we hebben een bed!! Het luchtbed was eergister gesneuveld en we slapen sinds vannacht op een heerlijke slaapbank!
Life is good! Tot de volgende keer!
-
14 November 2010 - 13:14
Annabel:
Gefeliciteerd! Goed gedaan frank en lisanne! Jullie zijn blij met een slaapbank, wat kan geluk toch simpel zijn! -
14 November 2010 - 14:31
Lindy:
Hooi!! Superleuk dat alles zo goed gaat daar! Ik hoop heel erg voor Lis dat ze snel een baan heeft! Ben trots op jullie en ben benieuwd hoe jullie Duitse accentje klinkt;) xx Lin -
14 November 2010 - 18:55
VC:
Had je niet ff een filmpje kunnen opnemen van hoe jij in het Duits de mannen hebt verteld dat ze wat meer moesten vechten? Blijkbaar nogal een goede speech geweest!
Verder mooie verhalen, goed om te horen. Zal je een dezer dagen nog even verslag uitbrengen van de belevenissen in NL. Genoeg stof tot schrijven in ieder geval. -
14 November 2010 - 20:37
Joppe En Anne-Marie:
Fijn Frank dat het zo goed gegaan is en dat je jezelf nu al hebt kunnen onderscheiden. Want inderdaad: daar kwam je voor! Slaap lekker vanavond op de slaapbank :-)! -
14 November 2010 - 21:19
Arl:
hey frank & lisanne, dit zijn de berichten. Nu al winst, ik zou maar even gaan her-onderhandelen.... en dat nog wel tegen nummer 2.
Ga zo door.
Het verhaal van de dames, snap ik niet helemaal, protest 1ste set?
Hoe dan ook viellen spass!!!
PS @frank, ik ben niet meer in balans, bandje is gesneuveld.... Maar daar kun jij niets aan doen..... -
15 November 2010 - 15:37
Frank:
@iedereen bedankt voor de leuke reacties
@VC speech was toch stiekem half in het Engels en half Duits
@arl Ja protest tijdens de 1e set, de tweede scheidsrechter vertelde aan de tegenstander van Lisanne dat de verkeerde ging serveren en dat mag een scheids niet uit eigen beweging doen volgens Galina. Ps. de kosten van een protest 1000 frank = 750 eu
En ik ben helaas ook niet meer in balans, zelfde probleem! Toch allebei gewonnen (ook Phoenix h3 toch?) -
15 November 2010 - 18:33
Dave:
Hai Frank en Lisanne!
Leuke verhalen hoor :D! En wat een schitterende omgeving zeg, daar ben ik wel jaloers op. Vooral met de sneue beelden die ik hier uit het raam zie: regen, regen, regen en kale bomen. Laat die winter hier ook maar komen..
Hoewel, mag ook vanaf 14 januari, want dan ben ik weer terug uit Australie :p! Ja ja, ik zoek de zomer gewoon zelf op aan de andere kant van de wereld, haha. De zonnebrandcreme kan weer uit de berging..
Met H2 gaat het super, we staan aan kop met een klein gaatje.. Hopelijk blijft het zo goed gaan.
Ben benieuwd naar jullie nieuwe avonturen. Succes met volleyballen, studie en werk.
Grtz Dave -
16 November 2010 - 02:45
Jeroen Nol:
Staan er ook ergens foto's van die wedstrijd? Ik gok dat het zo'n wedstrijd was waarbij die ader in je nek weer lekker opbolde van het enthousiasme. Nol -
16 November 2010 - 19:03
Opa Outenaar:
Mooi eindelijk succes, houden zo en nog veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
